Poznańska Ogólnokształcąca Szkoła Muzyczna II Stopnia im. Mieczysława Karłowicza

HISTORIA SZKOŁY

W budynkach przy ul. Solnej 12 mieszczą się dwie szkoły muzyczne:

Poznańska Ogólnokształcąca Szkoła Muzyczna I stopnia nr 1 im. Henryka Wieniawskiego oraz

Poznańska Ogólnokształcąca Szkoła Muzyczna II stopnia im. Mieczysława Karłowicza, której początki sięgają roku 1950. Szkoła zaprojektowana w stylu modernistycznym przez Witolda Milewskiego oraz Zygmunta Skupniewicza i zbudowana w latach 1965-1975. Obiekt zaplanowano na 650 uczniów; złożony jest z trzech budynków:

– internat (zbudowany jako pierwszy)

– budynek dydaktycznyod strony dzisiejszej ulicy Hejmowskiego (ogólnokształcący)

– budynek muzyczny z salą koncertową na 414 miejsc i salą kameralną na 150 miejsc oraz ok. 70 sal do nauki przedmiotów muzycznych.

Dwa ostatnie budynki dysponują wewnętrznymi dziedzińcami.

Sale koncertowe projektowano we współpracy z akustykiem Witoldem Straszewiczem (1919-1998). Elewacje w projekcie miały być pokryte klinkierem, a na wysuniętej ścianie budynku muzycznego umieszczona miała być witromozaika, czyli mozaika z drobnych płytek szklanych (słońce w kolorach tęczy). Kurtynę w auli budynku muzycznego zaprojektował prof. Zbigniew Bednarowicz, uczeń prof. Stanisława Szczepańskiego. Ani mozaiki, ani wykładzin klinkierowych nigdy nie zrealizowano, nie powstała też mała architektura.

MUZYCZNA NA SOLNEJ

Poznańska Ogólnokształcąca Szkoła Muzyczna II Stopnia im. Mieczysława Karłowicza

Social Share
H E L L O T H E R E
Skip to content